Statement of ICC Prosecutor, Fatou Bensouda, respecting an investigation of the Situation in Palestine
Today, I confirm the initiation by the Office of the Prosecutor (''Office'') of the International Criminal Court (''ICC'' or the ''Court'') of an investigation respecting the Situation in Palestine. The investigation will cover crimes within the jurisdiction of the Court that are alleged to have been committed in the Situation since 13 June 2014, the date to which reference is made in the Referral of the Situation to my Office.
How the Office will set priorities concerning the investigation will be determined in due time, in light of the operational challenges we confront from the pandemic, the limited resources we have available to us, and our current heavy workload. Such challenges, however, as daunting and complex as they are, cannot divert us from ultimately discharging the responsibilities that the Rome Statute places upon the Office.
Under the Rome Statute, where a State Party has referred a situation to the Office of the Prosecutor and it is determined that a reasonable basis exists to commence an investigation, the Office is obliged to act. As a first step, the Office is required to notify all States Parties and those States which would normally exercise jurisdiction over the crimes concerned about its investigation. This permits any such State to request the Office to defer to the State's relevant investigation of its own nationals or others within its jurisdiction in relation to Rome Statute crimes referred to in the notification (subject to possible Pre-Trial Chamber review).
Any investigation undertaken by the Office will be conducted independently, impartially and objectively, without fear or favour. The Rome Statute obliges the Office, in order to establish the truth, to extend its investigation to cover all facts and evidence relevant to an assessment of whether there is individual criminal responsibility under the Statute and, in doing so, to investigate incriminating and exonerating circumstances equally.
The decision to open an investigation followed a painstaking preliminary examination undertaken by my Office that lasted close to five years. During that period, and in accordance with our normal practice, the Office engaged with a wide array of stakeholders, including in regular and productive meetings with representatives of the Governments of Palestine and Israel, respectively.
On the basis of our deliberations, we knew that one issue we would need to have resolved related to the territorial scope of the Court's jurisdiction in the Situation in Palestine. For this reason, we took, as a responsible prosecuting Office, the preliminary step of seeking a ruling on the question, because it was important for us to obtain clarity on it at the outset, so as to chart the course of any future investigation on a sound and judicially tested foundation.
On 20 December 2019, therefore, aware of the complex and novel issues arising in this Situation, I announced that I would be making a request to the Judges of Pre-Trial Chamber I (''Chamber'') for a ruling to clarify the territorial scope of the Court's jurisdiction in the Situation in Palestine. In our request, dated 22 January 2020, the Office set out its legal position, but encouraged the Chamber to hear views and arguments from all stakeholders before deciding the specific jurisdictional question before it. The Chamber did so, hearing all points of view.
On 5 February 2021, the Chamber decided, by a majority, that the Court may exercise its criminal jurisdiction in the Situation in Palestine, and that the territorial scope of this jurisdiction extends to Gaza and the West Bank, including East Jerusalem. In its majority ruling, the Chamber stressed that it was not determining whether Palestine fulfilled the requirements of statehood under public international law, or adjudicating a border dispute, or prejudging the question of any future borders; it was solely determining the scope of the Court's territorial jurisdiction for the purposes of the Rome Statute, as requested. Such matters, which the Chamber did not decide, and on which my Office took no position, remain to be determined in bilateral discussions between Israeli and Palestinian authorities in the context of a negotiated agreement.
Having assessed submissions from states, international organisations and other stakeholders, the Chamber was otherwise unanimous in its view that Palestine is a State Party to the Rome Statute. The majority also ruled that Palestine's referral of the Situation obliged the Office to open an investigation, the Office having determined that there existed a reasonable basis to do so in accordance with the Rome Statute criteria.
Given the reaction, both positive and negative, which has greeted the Chamber's ruling, some measure of reason and balance should be restored to the discussion. In their ruling, the judges entered no findings on the alleged crimes the Office identified, they only held that we have competence to investigate them. Even on some questions of jurisdiction, the majority of the Chamber chose to defer to later proceedings its consideration of any further arguments that might be raised.
Investigations take time and they must be grounded objectively in facts and law. In discharging its responsibilities, my Office will take the same principled, non-partisan, approach that it has adopted in all situations over which its jurisdiction is seized. We have no agenda other than to meet our statutory duties under the Rome Statute with professional integrity. I recall here, by way of an example, the allegations made about the conduct of the Israeli Defence Forces in the case of the Mavi Marmara, where, as Prosecutor, I declined to commence an investigation on the basis that there was not a reasonable basis to proceed following our clinical assessment of the Rome Statute criteria.
In the current Situation, however, there is a reasonable basis to proceed and there are admissible potential cases. Our assessment will remain ongoing in the context of the investigation to allow for a continuing assessment of actions being taken at the domestic level in accordance with the principle of complementarity.
To both Palestinian and Israeli victims and affected communities, we urge patience. The ICC is not a panacea, but only seeks to discharge the responsibility that the international community has entrusted to it, which is to promote accountability for Rome Statute crimes, regardless of the perpetrator, in an effort to deter such crimes. In meeting this responsibility, the Office focuses its attention on the most notorious alleged offenders or those alleged to be the most responsible for the commission of the crimes.
In the end, our central concern must be for the victims of crimes, both Palestinian and Israeli, arising from the long cycle of violence and insecurity that has caused deep suffering and despair on all sides. The Office is aware of the wider concern, respecting this Situation, for international peace and security. Through the creation of the ICC, States Parties recognised that atrocity crimes are "a threat to peace, security and wellbeing of the world", and resolved "to guarantee lasting respect for and the enforcement of international justice." The pursuit of peace and justice should be seen as mutually reinforcing imperatives.
In carrying out our work, we count on the support and cooperation of the parties, as well as all States Parties to the Rome Statute. My Office welcomes the opportunity to engage with both the Government of Palestine and the Government of Israel, to determine how justice may best be served within a framework of complementary domestic and international action. In this way, we can hope to achieve some measure of accountability and justice for the benefit of Palestinian and Israeli victims of Rome Statute crimes.
The Office of the Prosecutor of the ICC conducts independent and impartial preliminary examinations, investigations and prosecutions of the crime of genocide, crimes against humanity, war crimes and the crime of aggression. Since 2003, the Office has been conducting investigations in multiple situations within the ICC's jurisdiction, namely in Uganda; the Democratic Republic of the Congo; Darfur, Sudan; the Central African Republic (two distinct situations); Kenya; Libya; Côte d'Ivoire; Mali; Georgia, Burundi; Bangladesh/Myanmar and Afghanistan (subject to a pending article 18 deferral request). The Office is also currently conducting preliminary examinations relating to the situations in Bolivia; Colombia; Guinea; the Philippines; and Venezuela (I and II); and has recently completed its preliminary examinations of the situations in Ukraine and Nigeria, which are pending requests to seek authorisation to proceed to investigation.
اليوم، أؤكد أن مكتب المدعي العام (''المكتب'') بالمحكمة الجنائية الدولية (''المحكمة'') سيبدأ بمباشرة تحقيق بخصوص الحالة في فلسطين. وسيغطي التحقيق الجرائم التي تدخل في اختصاص المحكمة والتي يُدَّعى بارتكابها في الحالة منذ 13 حزيران/يونيه 2014، وهو التاريخ المشار إليه في إحالة الحالة إلى مكتبي.
وستتحدد الطريقة التي سيتبعها المكتب لوضع أولويات التحقيق في الوقت المناسب وفي ضوء التحديات العملية التي نواجهها بسبب الجائحة والموارد المحدودة المتوافرة لنا وحجم العمل الكبير الذي لدينا حالياً. ولكن هذه التحديات، مهما بلغت جسامتها وتعقيدها، لن تثنينا عن الاضطلاع بالمسؤوليات التي يفرضها النظام الأساسي على المكتب.
وبموجب نظام روما الأساسي، إذا أحالت دولة طرف حالة إلى مكتب المدعي العام، وتقرَّر وجود أساس معقول لمباشرة تحقيق، فالمكتب ملزم باتخاذ إجراء. وتتمثل الخطوة الأولى في أن المكتب مطلوب منه إشعار جميع الدول الأطراف، والدول التي من عادتها أن تمارس ولايتها على الجرائم موضع النظر، بخصوص التحقيق الذي يجريه. ويسمح ذلك لأي دولة من تلك الدول بأن تطلب من المكتب أن يتنازل لها عن التحقيق ذي الصلة مع رعاياها أو مع غيرهم في حدود ولايتها القضائية فيما يتعلق بالجرائم المنصوص عليها في نظام روما الأساسي والمشار إليها في الإشعار (وهو ما قد تراجعه الدائرة التمهيدية).
إن أي تحقيق يضطلع به مكتبي سيجريه باستقلالية وتجرد وموضوعية، وبدون خوف أو محاباة. ويلزم نظام روما الأساسي المكتب، من أجل إثبات الحقيقة، بتوسيع نطاق التحقيق ليشمل جميع الوقائع والأدلة المتصلة بتقدير ما إذا كانت هناك مسؤولية جنائية فردية بموجب النظام الأساسي، وفي إطار ذلك، يحقق في ظروف التجريم والتبرئة على حد سواء.
وقد أتى القرار بفتح تحقيق بعد دراسة أولية أجراها مكتبي بدقة متناهية واستمرت لما يقرب من خمسة أعوام. وفي أثناء تلك الفترة، وبحسب الممارسة التي جرت عادتنا بها، عمل مكتبي مع طائفة واسعة من أصحاب المصلحة، وشمل ذلك اجتماعات منتظمة ومثمرة مع ممثلين من كل من حكومتي فلسطين وإسرائيل.
وبناءً على مشاوراتنا، علمنا أن إحدى المسائل التي كان سيتعين علينا تسويتها تتصل بالنطاق الإقليمي لاختصاص المحكمة في الحالة في فلسطين. ولهذا السبب، ونظراً لتحلينا بالمسؤولية كمكتب ادعاء، اتخذنا خطوة أولية تتمثل في التماس قرار بشأن المسألة، لأنه كان من الأهمية بمكان أن نستوضحها من البداية بغية تحديد مسار أي تحقيق في المستقبل على أساس سليم ومفحوص قضائياً.
ولذلك، ولعلمي بالمسائل المعقدة والجديدة الناشئة عن هذه الحالة، أعلنتُ في 20 كانون الأول/ديسمبر 2019 أنني سأقدم طلباً إلى قضاة الدائرة التمهيدية الأولى (''الدائرة'') لإصدار قرار لتوضيح النطاق الإقليمي لاختصاص المحكمة في الحالة في فلسطين. وقد حدد المكتب بالتفصيل في طلبنا المؤرخ 22 كانون الثاني/يناير 2020 موقفه القانوني، ولكنه حثّ الدائرة على الاستماع إلى آراء كل أصحاب المصلحة وإلى حججهم قبل أن تتخذ قراراً بشأن المسألة المحددة المتعلقة بالاختصاص والمعروضة أمامها. وهكذا فعلت الدائرة، واستمعت إلى وجهات النظر جميعها.
وفي الخامس من شباط/فبراير 2021، قررت الدائرة، بالأغلبية، أن للمحكمة أن تمارس اختصاصها الجنائي في الحالة في فلسطين، وأن النطاق الإقليمي لذلك الاختصاص يمتد ليشمل غزة والضفة الغربية، بما في ذلك القدس الشرقية. وقد أكدت الدائرة في قرارها الصادر بالأغلبية على أنها ما كانت تبت في استيفاء فلسطين متطلبات الدولة بموجب القانون الدولي العام، أو تفصل في نزاع حدودي، أو تقطع بحكم مسبق على مسألة أي حدود مستقبلية؛ وما فصلت إلا في نطاق الاختصاص الإقليمي للمحكمة لأغراض نظام روما الأساسي، كما طُلب منها. وهذه المسائل التي لم تبت فيها الدائرة ولم يتخذ مكتبي موقفاً بشأنها، ما زال ينبغي تحديدها في محادثات ثنائية بين السلطات الإسرائيلية والفلسطينية في سياق اتفاق قائم على التفاوض.
إلا أن الدائرة، بناءً على تقييمها للملاحظات التي قدمتها دول ومنظمات دولية وأصحاب مصلحة آخرون، أجمعت على رأيها بأن فلسطين دولة طرف في نظام روما الأساسي. وقررت الأغلبية أيضاً أن إحالة فلسطين الحالة ألزمت المكتب بفتح تحقيق، ورأى المكتب وجود أساس معقول للقيام بذلك وفقاً لمعايير نظام روما الأساسي.
ونظراً لردود الفعل، سواءً الإيجابية أو السلبية، التي لقيها قرار الدائرة، ينبغي أن يسترد النقاش شيئاً من التعقل والتوازن. فالقضاة لم يقدموا في قرارهم استنتاجات بشأن الجرائم المـُدّعى بارتكابها التي حددها المكتب، وإنما رأوا أن لدينا اختصاص للتحقيق فيها. وحتى فيما يخص بعض المسائل المتعلقة بالاختصاص، اختارت الأغلبية في الدائرة أن تؤخر النظر في أي دفوع أخرى قد تطرح إلى الإجراءات القضائية التي ستُتّخذ لاحقاً.
إن التحقيقات تستغرق وقتاً ويجب أن تستند إلى الوقائع والقانون استناداً موضوعياً. وسوف يتبع مكتبي عند اضطلاعه بمسؤولياته النهج ذاته، الذي يستند إلى المبادئ ولا ينحاز إلى أي طرف، الذي يسير عليه في جميع الحالات التي تدخل في اختصاصه. فنحن لا أجندة لنا سوى الوفاء بواجباتنا التي يقتضيها نظام روما الأساسي بنزاهة مهنية. وأذكر هنا، على سبيل المثال، المزاعم التي أُثيرت بشأن سلوك قوات الدفاع الإسرائيلية في الدعوى الخاصة بمافي مرمرة حيث رفضتُ البدء في مباشرة تحقيق، بصفتي المدعية العامة، لعدم وجود أساس معقول للسير قدماً بعد أن أجرينا تقييماً لمعايير نظام روما الأساسي بعيداً عن العواطف.
ولكن في هذه الحالة يوجد أساس معقول للسير قدماً وهناك دعاوى من المحتمل قبولها. وسوف يستمر تقييمنا في سياق التحقيق للسماح باستمرار التقييم للإجراءات التي تُتّخذ على المستوى المحلي وفقاً لمبدأ التكامل.
ونحن نحث المجنيّ عليهم والمجتمعات المحلية المتضررة سواء من الفلسطينيين أو الإسرائيليين على التحلي بالصبر. فالمحكمة الجنائية الدولية ليست شفاءً لكل داء، وإنما هي تسعى للاضطلاع بمسؤوليتها التي خولها إياها المجتمع الدولي، ألا وهي تعزيز المساءلة عن الجرائم الواردة في نظام روما الأساسي بصرف النظر عمن ارتكبها، وذلك سعياً لردع هذه الجرائم. وليفي المكتب بهذه المسؤولية، فإنه يركز انتباهه على أولئك الأسوأ سمعة ممن يُدّعى بارتكابهم الجرائم أو أولئك الذين يُدّعي بتحملهم القسط الأكبر من المسؤولية عن ارتكاب الجرائم.
وفي النهاية، يجب أن ينصبّ تركيزنا الرئيس على المجنيّ عليهم، سواء من الفلسطينيين أو من الإسرائيليين، جراء الجرائم الناشئة عن دوامة العنف وانعدام الأمان التي طال أمدها والتي تسببت في معاناة ويأس عميقين عند الأطراف كلها. والمكتب على دراية بالاهتمام المنصب بشكل أوسع على السلم والأمن الدوليين فيما يتصل بهذه الحالة. إن الدول الأطراف، بتأسيسها المحكمة الجنائية الدولية، سلمت بأن الجرائم الفظيعة تُعدّ ''تهديداً للسلم والأمن والرفاه في العالم'' وصممت على ''ضمان الاحترام الدائم لتحقيق العدالة الدولية''. وينبغي اعتبار السعي لتحقيق السلام، والعدالة، أمرين حتميين يعزز بعضهما بعضاً.
ونحن إذ نؤدي عملنا نعتمد على دعم الأطراف وتعاونهم، وكذلك دعم كل الدول الأطراف في نظام روما الأساسي وتعاونهم. ويرحب مكتبي بفرصة العمل مع كل من حكومة فلسطين وحكومة إسرائيل بغية تحديد أفضل طريقة لتحقيق العدالة في إطار من العمل، سمته التكامل، على الصعيدين المحلي والدولي. وبهذا، سيتسنى لنا أن نأمل في تحقيق قسط من المساءلة والعدالة لصالح المجنيّ عليهم جراء الجرائم المنصوص عليها في نظام روما الأساسي من الفلسطينيين والإسرائيليين.
يجري مكتب المدعي العام بالمحكمة الجنائية الدولية دراسات أولية وأعمال تحقيق ومقاضاة تتميز بالاستقلالية والتجرد بشأن جريمة الإبادة الجماعية والجرائم ضد الإنسانية وجرائم الحرب وجريمة العدوان. ويجري المكتب منذ عام 2003 تحقيقات في عدة حالات تدخل في اختصاص المحكمة، وهي الحالات في أوغندا، وجمهورية الكونغو الديمقراطية، ودارفور بالسودان، وجمهورية أفريقيا الوسطى (حالتين منفصلتين)، وكينيا، وليبيا، وكوت ديفوار، ومالي، وجورجيا، وبوروندي، وبنغلادش/ميانمار، وأفغانستان (تخضع لطلب تنازل بموجب المادة 18 لا يزال قيد النظر). ويجري المكتب حالياً أيضاً دراسات أولية تتصل بالحالات في بوليفيا، وكولومبيا، وغينيا، والفلبين، وفنزويلا (الأولى والثانية)، واستكمل مؤخراً الدراستين الأوليتين للحالتين في أوكرانيا ونيجيريا، وهما في انتظار طلبين لالتماس الإذن بالشروع في إجراء تحقيق.
المصدر: مكتب المدعي العام
היום אני מאשרת את התחלתה של חקירה בהתייחס למצב בפלשתין על ידי משרד התובעת ("המשרד") של בית הדין הפלילי הבינלאומי ("ICC" או "בית הדין"). החקירה תעסוק בפשעים בתחום השיפוט של בית הדין אשר בוצעו לכאורה מאז ה-13 ביוני 2014, התאריך שאליו מתייחסת הפניית המצב למשרדי.
כיצד המשרד יקבע סדר עדיפויות בנוגע לחקירה יוחלט בבוא העת, לאור האתגרים התפעוליים שניצבים בפנינו בגלל המגפה, המשאבים המוגבלים שעומדים לרשותנו, ועומס העבודה הכבד שאנו חווים כעת. אולם, אתגרים אלה, מרתיעים ומורכבים ככל שיהיו, אינם יכולים, בסופו של דבר, להסיט אותנו מלמלא את חובתנו במסגרת האחריות המוטלת על משרד זה מכוח חוקת רומא.
על פי חוקת רומא, כאשר מדינה שהיא צד מפנה מצב למשרד התובעת, והוחלט שקיים בסיס סביר לפתוח בחקירה, המשרד מחויב לפעול. כצעד ראשון, המשרד נדרש להודיע על החקירה לכל המדינות שהן צד ולמדינות אשר תחום שיפוטן חל באופן רגיל על הפשעים האמורים. כך מתאפשר לכול מדינה כזאת להפנות בקשה אל המשרד שידחה את חקירתו לטובת מנגנון החקירה הרלוונטי של המדינה כלפי אזרחיה או כלפי אחרים בתחום שיפוטה, בהתייחסות לפשעים תחת חוקת רומא אליהם מתייחסת ההודעה (בכפוף לבחינה אפשרית על ידי הערכאה הקדם-משפטית).
כול חקירה שהמשרד לוקח על עצמו תתנהל באופן עצמאי, חסר פניות ואובייקטיבי, ללא מורא או משוא פנים. חוקת רומא מחייבת את המשרד, במטרה להגיע לחקר האמת, להעמיק את חקירתו כדי לכסות את כול העובדות והראיות הרלוונטיות במטרה להגיע להערכה אם קיימת אחריות פלילית אישית על פי החוקה, ובעשותו כך, לחקור נסיבות מרשיעות ומזכות במידה שווה.
ההחלטה לפתוח בחקירה נעשתה לאחר בדיקה מקדימה קפדנית שבוצעה על ידי משרדי ואשר נמשכה קרוב לחמש שנים. משך תקופה זו, ובהתאם לנוהג המקובל אצלנו, המשרד יצר קשר עם מגוון רחב של בעלי עניין, כולל בפגישות סדירות ופוריות עם נציגים של ממשלות פלשתין וישראל, בהתאמה.
על סמך התייעצויותינו, ידענו שאחד הנושאים שיהיה עלינו לענות בו קשור להיקף הטריטוריאלי של תחום השיפוט של בית הדין לגבי המצב בפלשתין. זו הסיבה שנקטנו, כמשרד תביעה אחראי, את הצעד המקדים של הגשת בקשה לקבל החלטה בסוגיה זו, מכיוון שהיה לנו חשוב לקבל הבהרות בנושא זה מלכתחילה כדי שתהיה לנו אפשרות למפות את מסלולה של כל חקירה עתידית על בסיס מוצק שנבחן משפטית.
לפיכך, ב-20 בדצמבר 2019, בהיותנו מודעים לסוגיות המורכבות והייחודיות שעולות במצב זה, הודעתי על כוונתי להגיש בקשה בפני השופטים בערכה קדם-משפטית I ("הערכאה") לקבלת החלטה שתבהיר את היקף תחום השיפוט הטריטוריאלי של בית הדין במצב בפלשתין. בבקשתנו, שהוגשה ביום 22 בינואר 2020, המשרד הציג את עמדתו המשפטית אבל קרא לערכאה לשמוע השקפות וטיעונים מכל בעלי העניין לפני שתגיע להחלטה על שאלת תחום השיפוט הטריטוריאלי הספציפית שניצבה בפניה. הערכאה עשתה זאת, ושמעה את השקפות כל הצדדים.
ב-5 בפברואר 2021, הערכאה החליטה, ברוב קולות, שבית הדין רשאי להחיל את סמכות השיפוט הפלילי שלו על המצב בפלשתין, ושההיקף הטריטוריאלי של תחום השיפוט שלו כולל את עזה והגדה המערבית, כולל מזרח ירושלים. בהחלטתה שהתקבלה ברוב קולות, הערכאה הדגישה שאין היא קובעת אם פלשתין עונה על הדרישות להיותה מדינה בהתאם לחוק הבינלאומי הפומבי, ואין היא שופטת בסכסוך גבולות, או שופטת מראש לגבי סוגיית גבולות עתידיים כלשהם; ההחלטה הייתה אך ורק לגבי היקף תחום השיפוט הטריטוריאלי של בית הדין על פי חוקת רומא, כפי שנתבקשה. בנושאים אלה, לגביהם הערכאה לא החליטה, ואשר לגביהם משרדי לא נקט עמדה כלשהי, נותרים לקביעה בשיחות דו-צדדיות בין הרשויות בישראל ובפלשתין בהקשר של הסכם מבוסס על משא ומתן.
לאחר ששקלו עמדות שהוגשו על ידי מדינות, ארגונים בינלאומיים ובעלי עניין אחרים, הערכאה הסכימה פה אחד על כך שפלשתין היא מדינת צד לחוקת רומא. הרוב בערכאה קבע גם שהפניית המצב על ידי פלשתין מחייבת את המשרד לפתוח בחקירה, לאור העובדה שהמשרד כבר קבע שקיים בסיס סביר לעשות כך בהתאם לאמות המידה של חוקת רומא.
לאור התגובות, החיוביות והשליליות, שהתקבלו להחלטת הערכאה, מן הראוי להשיב לדיון מידה כלשהי של הגיון ואיזון. בהחלטתם, השופטים לא כללו ממצאים כלשהם ביחס לפשעים לכאורה שזוהו על ידי המשרד, אלא רק קבעו שיש לנו היכולת לחקור אותם. אפילו לגבי כמה סוגיות של תחום שיפוט, החלטת הרוב בערכאה העדיפה לדחות את הדיון בטיעונים נוספים שעשויים לעלות להליכים מאוחרים יותר.
חקירות דורשות זמן ועליהן להיות מעוגנות באופן אובייקטיבי בעובדות ובחוק. כאשר משרדי ימלא את האחריות המוטלת עליו, נמשיך לנקוט אותה גישה מבוססת עקרונות ולא-מוטה כפי שאנו נוקטים בכול המצבים עליהם הוטל תחום השיפוט של המשרד. אין על סדר יומנו דבר אחר מאשר למלא את חובותינו החוקתיות בהתאם לחוקת רומא ביושרה מקצועית. אזכיר כאן, כדוגמא, את הטענות שהועלו אודות התנהלות צבא ההגנה לישראל במקרה של הספינה "מאבי מרמרה", כאשר אני, כתובעת, דחיתי בקשה לפתוח בחקירה לאור העובדה שלא היה בסיס סביר לעשות זאת בעקבות ההערכה הקלינית של אמות המידה של חוקת רומא.
אולם, במצב הנוכחי, קיים בסיס סביר להתקדם וקיימים תיקים קבילים פוטנציאליים. אנו נמשיך בהערכתנו, בהקשר של החקירה, כדי לאפשר הערכה מתמשכת של הפעולות הננקטות במישור המקומי בהתאם לעיקרון המשלימות.
אנו קוראים לקורבנות ולקהילות המושפעות, בפלשתין ובישראל, להתאזר בסבלנות. ה-ICC אינו תרופת- פלא, אך שאיפתו היא למלא את האחריות שהוטלה עליו בנאמנות על ידי הקהילה הבינלאומית, והיא לקדם הטלת אחריות לפשעים על פי חוקת רומא, ללא קשר לזהות מבצעם, במאמץ להרתיע ולמנוע פשעים כאלה. כאשר הוא ממלא אחריות זו, המשרד ממקד את תשומת לבו על אלו מבין העבריינים לכאורה ששמם ידוע לשמצה ביותר או על אלו שנטען לגביהם שהם בעלי האחריות הרבה ביותר לביצוע הפשעים.
בסופו של דבר, דאגתנו העיקרית חייבת להיות מופנית כלפי הקורבנות, הפלשתינים והישראלים כאחד, של הפשעים שהתרחשו כתוצאה מסיבובי האלימות וחוסר הביטחון המתמשכים שגורמים לסבל וייאוש עמוקים בקרב כל הצדדים. המשרד מודע לדאגה הרחבה יותר, בהתייחס למצב הזה, לביטחון ולשלום בינלאומיים. ביצירתן את בית הדין הפלילי הבינלאומי, המדינות שהן צד הכירו בכך שפשעים זוועתיים מהווים "איום לשלום, לביטחון ולרווחת העולם", והחליטו "להבטיח כבוד לאורך זמן אל הצדק הבינלאומי ואל אכיפתו." עלינו לראות את המרדפים אחר שלום ואחר צדק כציוויים המחזקים הדדית זה את זה.
כאשר אנו מבצעים את עבודתנו, אנו סומכים על תמיכה ושיתוף פעולה מהצדדים, כמו גם מכל המדינות שהן צד לחוקת רומא. משרדי מקבל בברכה את ההזדמנות להיות בקשר גם עם ממשלת פלשתין וגם עם ממשלת ישראל, כדי לקבוע כיצד ניתן לשרת את מטרות הצדק באופן הטוב ביותר במסגרת פעילות מקומית ובינלאומית משלימה. בדרך זו, אנו יכולים לקוות להשיג מידה כלשהי של הטלת אחריות ושל צדק לטובת הקורבנות הפלשתיניים והישראלים של פשעים על פי חוקת רומא.
משרד התובע/ת של ה-ICC עורך בדיקות מקדמיות עצמאיות ובלתי תלויות, חקירות, ותביעות של פשע רצח עם, פשעים נגד האנושות, פשעי מלחמה ופשע תוקפנות. מאז 2003, המשרד עורך חקירות במצבים רבים במסגרת תחום השיפוט של ה-ICC, וביתר פירוט, במקומות הבאים – אוגנדה; הרפובליקה הדמוקרטית של קונגו; דארפור, סודן; הרפובליקה המרכז אפריקנית (שני מצבים נפרדים); קניה; לוב; חוף השנהב; מאלי; גרוזיה; בורונדי; בנגלדש/מיאנמר, ואפגניסטן (בכפוף לבקשת דחייה על פי סעיף 18). המשרד עורך כעת גם בדיקות מקדמיות ביחס למצבים בבוליביה; קולומביה; גינאה; הפיליפינים; וכן ונצואלה (I ו-II); לאחרונה המשרד השלים את הבדיקה המקדמית של המצבים באוקראינה ובניגריה, הממתינים לבקשות לקבלת סמכות להמשיך לחקירות.
מקור: משרד התובעת.